பெருங்காயம் - Asafoetida

 

'பெருங்காயம் (பெருலா அசபோய்டிடா) (பாரரசீகம் انگدان அங்கேடன்), மாற்றுவிதமாக அசபேடிடா, உச்சரிப்பு /æsəˈfɛtɪdə/^[1] (இது சாத்தானின் சாணம், நாற்றமடிக்கும் பசை, அசந்த், கடவுளின் உணவு, காயம் (மலையாளம்), இங்கு (பெங்காலி, மராத்தி, குசராத்தி, இந்தி, உருது, நேபாளி), இன்குயா (தெலுங்கு), இன்கு (கன்னடம்), பெருங்காயம் (தமிழ்), ஐடிட்டு (மிசுனாய்க்கு எபிரேயம்), மற்றும் சியண்ட்டு பென்னல் என்றும் அறியப்படுகின்றது), இது பெர்சியாவை (ஈரான்) பிறப்பிடமாகக் கொண்ட பெருங்காய இனம் ஆகும். பெருங்காயம் சமைக்காத பொழுது நெடியுள்ள, வெறுக்கத்தக்க மணத்தைக் கொண்டிருக்கின்றது. ஆனால் இது சமைத்த உணவுகளில் மென்மையான சுவையை வழங்குகின்றது. இது வெங்காய இனப் பூண்டுகளின் மணத்தை நினைவூட்டுகின்றது.

பொருளடக்கம் 1 பயன்கள் 1.1 சமைத்தல் 1.2 பெருங்குடல் காற்றுநீக்கி 1.3 மருத்துவப் பயன்பாடுகள் 1.4 வட்டாரப் பயன்பாடு 1.5 மற்ற பயன்பாடுகள் 2 மேற்கில் வரலாறு 3 வேளாண்மை மற்றும் உற்பத்தி 4 உள்ளடக்கம் 5 சொற்பிறப்பியல் 6 மேலும் காண்க 7 குறிப்புதவிகள் 8 புற இணைப்புகள்

பயன்கள்

சமைத்தல்

இந்த கதம்பப் பொருள் உணவில் சுவையூட்டுப் பொருளாகவும் ஊறுகாய்களிலும் செரிமானத்திற்கு உதவும் பொருளாக பயன்படுகின்றது. சமைக்காத போது அதன் துர்நாற்றம் கடுமையாக இருப்பதால் அதை காற்றுப்புகா கொள்கலன்களில் அடைத்து வைக்க வேண்டும்; இல்லையெனில் அந்த மணமானது அருகில் வைக்கப்பட்டுள்ள பிற மசாலாப் பொருட்களிலும் தொற்றிக்கொள்ளும். இருப்பினும், அதன் துர்நாற்றம் மற்றும் சுவை ஆகியவை மிதமாகவும் மற்றும் எண்ணை அல்லது நெய்யில் சூடாக்கும் வதக்கிய வெங்காயம் மற்றும் பூண்டு ஆகியவற்றை நினைவூட்டுகின்றது.^[2]

பெருங்குடல் காற்றுநீக்கி

பெருங்காயம் குடலில் உள்ளிருக்கும் நுண்ணுயிரிகளின் வளர்ச்சியைக் குறைக்கின்றது. வாயுத் தொல்லையைக் குறைக்கின்றது.^[3]

மருத்துவப் பயன்பாடுகள்

• சளிக்காய்ச்சல் எதிர்ப்பு - 1918 ஆம் ஆண்டில் பெருங்காயம் பானிசு இன்புளுயன்சா தொற்று நோயை எதிர்ப்பதற்குப் பயன்படுத்தப்பட்டது. தைவான் நாட்டிலுள்ள கயோஹ்சியூங் மருத்துவப் பல்கலைக்கழகத்திலுள்ள விஞ்ஞானிகள், பெருங்காயத்தின் வேர்கள் சுவைன் புளு வைரசுH1N1 ஐ கொல்லும் இயற்கையான வைரஸ் எதிர்ப்பு மருந்து சேர்க்கைகளை உற்பத்தி செய்வதாக அறிக்கை வெளியிட்டனர். அமெரிக்க கெமிக்கல் சொசைட்டியின் நேச்சுரல் புராடக்ட்ஸ் இதழில் வெளியிடப்பட்ட ஒரு கட்டுரையில், ஆராய்ச்சியாளர்கள் இந்த சேர்மங்கள் இந்த வகையான ப்ளூ காய்ச்சலுக்கு எதிரான "புதிய மருந்து உருவாக்கத்திற்காக உறுதியளிக்கும் முன்னணி சேர்மங்களாகப் பயன்படுத்தப்படலாம்" என்று கூறினர்.^[4][5]

• செரிமானம் - தாய்லாந்து மற்றும் இந்தியா ஆகியவற்றில் இது செரிமான ஊக்கியாகப் பயன்படுகின்றது மற்றும் இது "மஹாஹிங்" என்று அறியப்பட்ட ஆல்கஹால் அல்லது நீர் டிஞ்சரில் வயிற்றின் மீது பூசப்படுகின்றது^{[சான்று தேவை]}

• ஆசுத்துமா மற்றும் மூச்சுக் குழாய் அழற்சி - இது ஆசுத்துமா மற்றும் மூச்சுக் குழாய் அழற்சி ஏற்படும் சமயங்களில் உதவிகரமாக இருப்பதாகவும் கூறப்படுகின்றது^{[by whom?]}. குழந்தைகளின் சளிக்கான சுற்றூர்ப்புற மரபுத் தீர்வு: இது நெடியுடைய பசையாகக் கலக்கப்பட்டு ஒரு பையில் அல்லற்படும் குழந்தையின் கழுத்தினைச் சுற்றிலும் தொங்கவிடப்படுகின்றது.^{[சான்று தேவை]}

• நுண்ணுயிர்க் கொல்லி - பெருங்காயம் நாள்பட்ட மூச்சுக் குழாய் அழற்சி மற்றும் கக்குவானிருமல் ஆகியவற்றுக்கான சிகிச்சையில் பயன்படுத்துவதற்காக நன்கு ஆவணமாக்கப்பட்டதுடன் பாரம்பரிய மருந்துகளில் நுண்ணுயிர்கொல்லியாக பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றது. அதே போன்று வாயுத் தொல்லையைக் குறைக்கின்றது.^[6]

• கருத்தடைப் பொருள்/கரு சிதைப்பான் - பெருங்காயம் கருத்தடைப் பொருள்/கரு சிதைப்பான் நடவடிக்கையைக் கொண்டிருப்பதாகவும் அறிக்கையிடப்படுகின்றது,^[7] மேலும் அது பண்டைய பெருங்காய மசாலா இனங்கள் சில்பியம் ஆகியவற்றுக்குத் தொடர்புடையதாகவும் (அவற்றிற்கு கீழ்புற பதிலீடாகவும்) உள்ளது.

• முயலகனடக்கி - பெருங்காயம் எண்ணைய்-பசை பாரம்பரிய யூனானி அதே போன்று எத்னோபொட்டானிக்கல் இலக்கியத்தில் முயலகனடக்கியாக அறிக்கையிடப்பட்டுள்ளது.^[8]

• வாட்டாவை சமன்படுத்துதல் - ஆயுர்வேதத்தில், பெருங்காயம் வட்டா தோஷாவை சமன்படுத்துதற்கான சிறந்த மசாலாப் பொருட்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகின்றது.^[9]

வட்டாரப் பயன்பாடு

• இந்தியாவில் ஜம்மு பகுதியில், வாயுத் தொல்லை மற்றும் மலச்சிக்கலுக்கான மருந்தாக 60% மக்களால் பெருங்காயம் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.^[10] இது பெரும்பாலும் குறிப்பாக வெங்காயம் அல்லது பூண்டு உண்ணாத இந்துக்களில் வியாபரி சாதியினரால் மற்றும் ஜைன மதப் பற்றாளர்களால் மற்றும் வைஷ்ணவர்களால் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. பல சைவ மற்றும் துவரம்பருப்பு உணவுகளில் சுவை மற்றும் மணம் சேர்க்க மற்றும் வாயுத் தொல்லையைக் குறைக்க பயன்படுத்தப்படுகின்றது.

மற்ற பயன்பாடுகள்

• இரை - ஜான் சி துவல் அவர்கள் 1936 ஆம் ஆண்டில் பெருங்காயத்தின் துர்நாற்றம் ஓநாயைக் கவரக்கூடியதாக உள்ளது என்று அறிக்கையிட்டார். பொது அறிவின் பொருட்டு அவர் டெக்சாஸ்/மெக்சிகோ எல்லையில் கூறினார். இது பெருமளவில் குறிப்பிடத்தக்கவகையில் கேட்பிஷ் மற்றும் ஈட்டி ஆகியவற்றுக்கு சாத்தியமுள்ள வாசனை திரவிய இரைகளில் ஒன்றாகவும் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.

• ஆவிகளைத் தவிர்த்தல் - ஜமைக்காவில், ஆவிகள் (ஜமைக்காவின் மொழியில் "டப்பீஸ்") குழந்தையின் உச்சிப்பொட்டு வாயிலாக நுழைவதிலிருந்து தடுக்கும் பொருட்டு குழந்தையின் முன்புற உச்சிப்பொட்டில் (ஜமைக்காவின் மொழியில் "மோல்") பெருங்காயம் தடவப்படுகின்றது. ஆப்பிரிக்க-அமெரிக்க ஹூடூ பாரம்பரியத்தில், பெருங்காயம் பாதுகாத்தல் மற்றும் சாபமிடல் இரண்டிற்குமான சக்தியைக் கொண்டிருப்பதாக நம்பப்படுவதால் மந்திர சக்தியில் பயன்படுகின்றது. சடங்காச்சார மந்திரத்தில் குறிப்பாக அரசர் சாலமனின் சாவியிலிருந்து, அது தீய சக்திகளிடமிருந்து வரும் மந்திர சக்திகளைத் தடுக்கவும் அதையே வெளிவரச் செய்யவும் அவற்றைக் கட்டவும் பயன்படுகின்றது.

மேற்கில் வரலாறு

இது ஆரம்பகால மத்தியத் தரைக் கடல் பகுதியில் பிரபலமாக இருந்தது. அது ஈரான் வழியாக நிலப்பகுதியின் ஊடே வந்தது. மேலும் அது சுயக்கட்டுபாட்டு பாரம்பரிய சமையல் அறைகளில் பிரபலமாக இருந்தது. இருப்பினும் இப்போது ஐரோப்பாவில் அது பொதுவாக மறக்கப்பட்டு விட்டது, அது இன்னமும் இந்தியாவில் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றது (பொதுவாக அங்கு ஹிங் என்று அறியப்படுகின்றது). இது வடகிழக்கு பெர்சிய பயணத்திலிருந்து திரும்பிய பின்னர் மாவீரன் அலெக்ஸாண்டரின் படையெடுப்பு வெற்றியிலிருந்து ஐரோப்பாவில் நுழைந்தது. அவர்கள் வடக்கு ஆப்பிரிக்காவில் உள்ள கிட்டத்தட்டசைரென் சில்பியம் போன்றதான தாவரத்தைக் கண்டறிந்தனர் என்று கருதப்பட்டது – இருப்பினும் அது குறைந்த சுவையுடையது. முதல் நூற்றாண்டில் டியோஸ்கோரிடஸ் அவர்கள், "சைரெனாயிக் மாதிரியானதை, ஒருமுறை சுவைத்தாலும், உடல் முழுவதும் சிரிப்பை உண்டாக்கும். மேலும் அது ஒரு மிகவும் ஆரோக்கியமான மணம் கொண்டதாகும். எனவே அது மூச்சில் அறியப்படுவதில்லை அல்லது சிறிதளவே அறியப்படுகின்றது; ஆனால் மத்தியதரைக்கடல் பகுதியினர் [ஈரானியர்] வலிமையில் குறைவானவர்கள் மற்றும் ஒரு துர்நாற்ற மணத்தையும் கொண்டிருந்தனர்" என்று எழுதியிருந்தார். இருப்பினும், இதை சமையலில் சில்பியமிற்குப் பதிலாக சேர்க்க முடிந்தது. இது நல்ல வாய்ப்பாக அமைந்தது. ஏனெனில் டியோஸ்காரிடஸ் காலத்திற்குப் பின்னர் சில பத்தாண்டுகளில் உண்மையான செரேன் சில்பியம் அழிந்துவிட்டது. மேலும் பெருங்காயம் மருத்துவர்களாலும் அதே போன்று சமையல்காரர்களாலும் பிரபலமடைந்தது.^[11]
ரோமானியப் பேரரசு வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர் 16 ஆம் நூற்றாண்டு வரையில், ஐரோப்பாவில் பெருங்காயம் அரிதாக இருந்தது. மேலும் எப்போதும் கண்டுபிடிக்க முடியாததாக இருந்தது. அது மருந்தாகவே பார்க்கப்பட்டது. "சமையல் பொருளாகப் பயன்படுத்தினால், அது அதன் மிகவும் மோசமான மணத்தின் காரணமாக ஒவ்வொரு உணவையும் அழிக்கின்றது" என்று கார்சியா டே ஓர்ட்டாவின் ஐரோப்பிய விருந்தாளி வலியுறுத்தினார். அறிவுகெட்டவரே, "அவ்வாறு ஒன்றுமில்லை இந்தியாவின் அனைத்துப் பகுதியிலும் மருந்தாகவும் சமையலிலும் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றது. அதை வாங்க முடிந்த அனைத்து இந்துக்களும், அதை வாங்கி அவர்களின் உணவிற்கு சேர்க்கின்றனர்" என்று கார்சியா பதிலளித்தார்.^[11]

வேளாண்மை மற்றும் உற்பத்தி

கோந்து போன்ற பசை, இது தண்டிலிருந்து பிழியப்பட்ட வறண்ட சாற்றில் இருந்து வருகின்றது மற்றும் வேரானது மசாலாப் பொருளாக பயன்படுகின்றது. பசையானது புதிதாக இருக்கும் போது சாம்பல்நிற வெண்மையாக உள்ளது. ஆனால் வறண்ட பின்னர் அடர்ந்த மஞ்சள் நிறத்திற்குச் சென்று விடுகின்றது. பெருங்காயப் பசையானது வெப்பம் தாங்காது, மேலும் இது பாரம்பரியமாக கற்கள் அல்லது சுத்தியல் கொண்டு உடைக்கப்படுகின்றது. இன்று, பெரும்பாலும் பொதுவாகக் கிடைக்கின்ற வடிவமான கூட்டுப் பெருங்காயம் தூளானது, 30% பெருங்காயப் பசையுடன் அரிசி மாவு மற்றும் அரேபிய கோந்து கலந்து கிடைக்கின்றது.
பெருங்காயம் என்பது ஒரு பூண்டுத்தாவரம், மானாசியஸ், அம்பெல்லிபெரேயே குடும்பத்தின் பல்லாண்டுச் செடி, அபியாசேயே என்றும் அழைக்கப்படுகின்றது. இச்செடி சுற்றுவட்டத்தில் 30-40 செ.மீ இலைகளுடன் 2 மீட்டர்கள் வரை உயர வளருகின்றது. தண்டு இலைகள் அகன்ற அடிப்பகுதியைக் கொண்ட காம்புகளைக் கொண்டுள்ளன. பூக்களின் தண்டுகள் 2.5–3 மீட்டர்கள் உயரம் உள்ளன மற்றும் 10 செ.மீ கடினமாகவும் மறைவாகவும் உள்ளன. பசைநிறைந்த கோந்தைக் கொண்டிருக்கின்ற மேற்பட்டையில் பல செல் விலகிய நாளங்கள் உள்ளன. பூக்கள் வெளிர் பச்சை நிறத்தில் பெரிய கூட்டு குடைமஞ்சரிகளில் உற்பத்திசெய்யப்படுகின்றன. பழங்கள் நீள்வட்ட, தட்டையாக, மெல்லியதாக சிவப்பு கலந்த மண்ணிறத்தில் உள்ளன மற்றும் அவை பால் சாற்றைக் கொண்டுள்ளன. வேர்கள் கடினமாகவும், மிகுதியாகவும் மற்றும் சதைப்பிடிப்பாகவும் உள்ளன. அவை தண்டுகளைப் போன்றே பசையையும் விளைவிக்கின்றன. தாவரத்தின் அனைத்துப் பகுதிகளும் தனிப்பட்ட துர்நாற்ற மணத்தைக் கொண்டுள்ளன.^[12]

உள்ளடக்கம்

பொதுவான பெருங்காயம் சுமார் 40-64% பசை, 25% அகத்திற்பிறந்த கோந்து, 10-17% எளிதில் ஆவியாகும் எண்ணெய் மற்றும் 1.5-10% சாம்பல் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. பசைப் பகுதியானது அசரேனினோடேன்னல்கள் 'A' மற்றும் 'B', பெருலிக் அமிலம், அம்பெல்லிஃபெரோன் மற்றும் நான்கு வரையறுக்கப்படாத சேர்மங்களைக் கொண்டுள்ளது.